Rydzyna. Z pałacem i historią

Należała do króla Stanisława Leszczyńskiego. Tu osiedlił się włoski architekt Pompeo Ferrafi, kilkakrotnie przebywał August II Mocny i prawdopodobnie - w 1931 roku - Adam Mickiewicz.

Rydzyna założona została ok. 1400 r. przez Czerwińskich z Wierzbna, którzy wkrótce potem zmienili nazwisko na Rydzyńscy. W 1422 uzyskała prawa miejskie. Kolejnymi właścicielami miasta byli Ciświccy, Leszczyńscy i Sułkowscy.

Przebudowa za przebudową

Już w XV w. istniał tu wzniesiony przez Jana z Czernicy gotycki zamek, otoczony fosą i murami obronnymi. Po jego zniszczeniu, z inicjatywy Rafała Leszczyńskiego, w końcu XVII w. został tu zbudowany nowy, barokowy zamek. Ok. 1696 r. w Rydzynie osiedlił się na stałe wybitny architekt włoski Pompeo Ferrari. On też w roku 1700 przebudował zamek. Niestety, siedem lat później budowla spłonęła.

W 1736 r. Stanisław Leszczyński opuszczając kraj sprzedał dobra rydzyńskie Adamowi Sułkowskiemu, który umieścił już w pałacu bogatą bibliotekę i zbiór portretów. Pałac przebudowano po raz kolejny w stylu klasycystycznym. W 1774 r. Sułkowski, członek Komisji Edukacji Narodowej, założył tu szkołę rycerską i gimnazjum pijarów z polskim językiem wykładowym. Szkoła istniała do ok. 1820 r.

Konferencje i rekreacja

W 1945 r., jeszcze podczas II wojny światowej, dachy i całe wnętrze pałacu spłonęły.
Jego odbudowę zakończono w 1972 r. Obecnie wzniesiony na planie czworoboku pałac ma cztery kondygnacje. Na rogach są cztery kwadratowe wieże, a pośrodku zabudowań - wewnętrzny dziedziniec. We wnętrzach — reprezentacyjna klatka schodowa i pokoje (m. in. sala morska, Czterech Pór Roku, myśliwska, rycerska i balowa). W pobliżu znajduje się pomarańczarnia z ok. 1776 r. Pałac otacza krajobrazowy park angielski o powierzchni 6,9 ha.
W pałacu są sale konferencyjne, hotel i restauracja.