Dawid Łapa z Pucharem Świata w Armwrestlingu!

W dniach 21-22 listopada w Rumii odbywał się Puchar Świata w Armwrestlingu Osób Niepełnosprawnych. Każdy, kto śledzi na bieżąco poczynania lokalnych sportowców, wie, że ten turniej wiązał się z bardzo dużymi nadziejami na sukcesy zawodników UKS Wilki Międzychód. Jednym z faworytów do złota był Dawid Łapa, obrońca tytułu sprzed roku. Lokalny klub reprezentował także drugi utalentowany zawodnik, Paweł Budych. Wyjazd został sfinansowany dzięki pieniądzom gminnym oraz polskiej federacji. Sponsorów wciąż niestety brakuje.

Wielkie emocje rozpoczęły się w poniedziałek, gdy wystartowała rywalizacja na lewą rękę. Główny faworyt nie zawiódł. Dawid Łapa zdeklasował rywali w kategorii juniorów pow. 55kg i pewnie sięgnął po Puchar Świata! To jednak nie koniec. Dawid Łapa znakomicie spisał się też w kategorii seniorów do 60kg, gdzie przegrał dopiero w finale. Złoto i srebro w Pucharze Świata w Armwrestlingu Osób Niepełnosprawnych. Mało? Pewnie, że mało! Wszak tego dnia startował jeszcze Paweł Budych, który w kategorii seniorów do 63kg wywalczył brązowy medal! To był piękny dzień dla lokalnego sportu. A to nie koniec...

We wtorek zawodnicy walczyli o laury w rywalizacji na prawą rękę. Dawid Łapa nie byłby sobą, gdyby nie skompletował dubletu. Młody międzychodzianin zgarnął drugi złoty medal w kategorii junior. Był także blisko powtórzenia sukcesu wśród seniorów. Ostatecznie skończyło się na trzecim miejscu. Fenomenalnie spisał się także Paweł Budych, który uskrzydlony pierwszym medalem drugiego dnia sięgnął po kolejny, ponownie brązowy. Panie i panowie. Dwóch zawodników, dwa tytuły mistrzowskie, sześć medali i jeden szczęśliwy prezes. To bilans Wilków przywieziony z Rumii!

Tuż po informacji o złocie udało nam się porozmawiać ze świeżo upieczonym zdobywcą Pucharu Świata, Dawidem Łapą. To absolutnie wyjątkowa postać na lokalnej scenie sportowej. Wzór do naśladowania, szczególnie, gdy przypomnimy sobie, że nasz mistrz jest niepełnosprawny... - Od urodzenia choruję na dziecięce porażenie mózgowe - mówi wprost Dawid. - Nigdy nie użalałem się nad sobą i swoją chorobą. Robiłem wszystko, żeby było lepiej. Najważniejszą motywacją są dla mnie takie chwile, jak ta dzisiejsza, czyli możliwość obrony tytułu mistrzowskiego. Zdaję sobie sprawę, że z każdym startem oczekiwania wobec mnie są większe, ale nie odczuwam dużej presji - dodaje. To niezwykła dawka inspiracji.

Nie ma wątpliwości, że takie sukcesy to efekt ciężkiej pracy na co dzień. - Trenujemy 3-4 razy w tygodniu. Każdy trenuje trochę inaczej, szlifując swoją technikę. Ja stosuję popularnego haka. Podstawowe ćwiczenia jakie wykonuję to ściąganie hakiem na grubej rączce, zawijanie nadgarstka, supinacja na pasie judo, nacisk boczny i trening siłowy z nastawieniem na biceps. Plus oczywiście sparingi dwa razy w miesiącu - opowiada Dawid. Warto spytać wujka Google i zobaczyć, na czym to polega.

- Dziękuję szczególnie mojej rodzinie i prezesowi Waldemarowi Podolskiemu, a także kolegom z klubu. Dzięki tym osobom mogę dziś być tu, gdzie jestem - kończy podwójny złoty medalista Pucharu Świata 2016.