Poseł Szejnfeld w Międzychodzie przekonywał do późniejszego przechodzenia na emeryturę

Przyjechał na spotkanie specjalnie z Warszawy i zaraz po nim wracał tą samą drogą. W sali narad Starostwa Powiatowego nie było mu łatwo. Z sali padało wiele trudnych pytań oraz zarzutów wobec pomysłu. Niestety, nie udało się pokazać przygotowanej prezentacji, bo laptop starostwa nie potrafił otworzyć pliku. - Musimy sobie poradzić tradycyjną rozmową - stwierdził poseł.
Przypomniał historię zmian w systemie emerytalnym w ostatnich 20 latach (likwidacja emerytur pomostowych, otwarte fundusze emerytalne) i wspomniał o trzech podstawowych celach reformy: podniesienia wieku emerytalnego do 67 lat, zrównania wieku dla kobiet i mężczyzn oraz ograniczenia przywilejów emerytalnych niektórych grup zawodowych. - Dlaczego musimy podnieść wiek przejścia na emeryturę? - zaczął poseł. - Żyjemy coraz dłużej...
- A skąd ma pan takie dane? - padło pytanie z sali. - Nie wszyscy doczekamy takich lat!
- Informacje są z Głównego Urzędu Statystycznego, Eurostatu i Komisji Europejskiej - odparł Szejnfeld. - W porównaniu do 1950 roku mężczyźni żyją dziś średnio o 16 lat dłużej, a kobiety o 19 lat. Jednak od tego czasu wiek emerytalny 60-65 lat nie zmienił się. (...) Dłużej się uczymy niż kiedyś, więc o kilka lat krócej pracujemy, więc musimy żyć dłużej z uzbieranego kapitału. W roku 2040 statystyczna kobieta będzie żyła 89 lat, a mężczyzna 82 lata. (...) Do czasu zlikwidowania emerytur pomostowych średni wiek przejścia kobiety na emeryturę wynosił 52 lata. Każdy dziś pracuje nie na siebie, tylko na emeryta. W 1950 roku na jednego emeryta pracowało statystycznie 8,3 osoby, w 2010 roku 3,8 osoby, w 2040 roku będzie to 1,3-1,6 osoby. Średnia emerytura w Polsce to dziś ponad 1600 złotych...
- Siedemset, osiemset - padła korekta z sali.
- Mówię o średniej statystycznej. W 1950 roku 8 osób musiało się złożyć po 200 zł, żeby jednemu złożyć się na 1600 zł. Dzisiaj te prawie 4 osoby muszą się złożyć po 400 zł. W 2040 roku jedna osoba musiałaby składać blisko 1600 zł. Nie ma takiej możliwości, żeby ktoś oddawał ze swojej pensji takie pieniądze na czyjąś emeryturę. System tego nie udźwignie. (...) Jednocześnie spada dzietność.
- Może ludzie nie mają warunków, żeby mieć dzieci? - dopytywali się słuchacze.
- Decyduje o tym chęć życia w komforcie - odparł poseł Szejnfeld.
- Ciekawe dlaczego Polki w Wielkiej Brytanii rodzą 2 razy więcej dzieci niż w Polsce - zaszeptało na sali.
Poseł przekonywał, że w naszym kraju coraz częściej poszukiwani są pracownicy po czterdziestce, bo mają oni szacunek dla pracy, potrafią i chcą się uczyć, bo ryzyko inwestowania w takiego pracownika jest mniejsze, niż w młodego, mniej doświadczonego. Wytykał, że najgłośniej przeciw zmianom emerytalnym krzyczą ci, którzy mają blisko emerytury, a więc ich skutki reformy nie będą dotyczyć. Przypominał, że państwo co roku dokłada dziś 70-90 mld złotych do systemu emerytalnego. Bez tego zastrzyku pieniędzy średnia emerytura wynosiłaby 200 zł. Bez zmian w systemie emerytalnym trzeba było dopłacać 240-280 mld złotych rocznie, żeby zachować dzisiejszy poziom emerytur. Wymusiłoby to znaczny wzrost podatków lub (i) składek emerytalnych. Na koniec zostawił koronny argument: Trybunał Konstytucyjny uznał, że zróżnicowanie wieku emerytalnego jest niezgodne z konstytucją. Przez wcześniejszą rezygnację z pracy kobiety mają niższe emeryturę.
Podawany przez posła wiek przejścia na emeryturę w poszczególnych krajach stał się punktem niezgody ze starostą Julianem Mazurkiem, który z przekonaniem twierdził, że on ma odmienną wiedzę. Goście podnosili faktyczne warunki pracy, z jakimi muszą się mierzyć na co dzień.
- Były mrozy, minus dziesięć stopni na hali i kobiety na taśmie pracowały. Kto to wytrzyma tyle lat?