Zasłużeni dla Gminy Kwilcz. Kto otrzymał tytuł?

Zasłużeni dla Gminy Kwilcz. Kto otrzymał tytuł? Warto podkreślić, że przyznawany jest od mieszkańcom, ale też osobom związanym z Kwilczem.

Wyróżnieni:

Pani Małgorzata Pępek urodziła się 1961r. w Kocierzu Rydzwałdzkim.
Pani Małgorzata Pępek zaangażowana była w budowanie współpracy międzygminnej Kwilcz – Ślemień. Będąc wójtem gminy Ślemień wspierała rozwój partnerstwa na wielu płaszczyznach oraz inicjowała kolejne działania, dążąc do zaangażowania wielu grup społecznych w ramach współpracy przekonując, iż tylko wtedy wzajemne kontakty będą miały charakter otwarty. Przez cały okres dziesięcioletniej współpracy wykazała się dużym poświęceniem, zaangażowaniem własnym i dążeniem, by wzajemne kontakty opierały się na przyjaźni, otwartości i zrozumieniu.

Pan Zbigniew Tylkowski urodził się 10 marca 1929 r. w Poznaniu.
Z dniem 1 października 1972 r. został powołany przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Międzychodzie na pełnomocnika w Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Kwilczu w celu przeprowadzenia prac związanych z likwidacją gromad i tworzeniem Gminy Kwilcz.
Na podstawie aktu powołania Przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dniem 1 stycznia 1973 r. oficjalnie został powołany na stanowisko Naczelnika Gminy Kwilcz w powiecie międzychodzkim.
Funkcję tę pełnił przez 17 lat, tj. do roku 1990. Pracę tą traktował jako misję: służyć drugiemu człowiekowi. Cieszył się ogromnym autorytetem, był pogodnym, życzliwym człowiekiem. Z determinacją i konsekwencją realizował zadania mające na celu rozwój Gminy i poprawę egzystencji lokalnej społeczności. Nie dbał o swoje prywatne interesy, ale o interesy Gminy, które były najważniejsze i im poświęcał się całkowicie.

Pan Florian Mazurkiewicz urodził się w niedalekiej Kamionnie 6 kwietnia 1912 roku.
Nie sposób wyliczyć Jego zasług i osiągnięć w pracy z dziećmi i młodzieżą. Starał się o rozwój intelektualny uczniów w bardzo szerokim tego słowa znaczeniu. Pan Mazurkiewicz to pozytywista - to praca u podstaw. Życie szkolne tak organizował, by każdy uczeń i nauczyciel mógł się rozwinąć i nauczyć wszystkiego, co było tylko w możliwościach małej wiejskiej szkoły. Większość starszych kwilczan - jego uczniów - pamięta Go jako wymagającego najpierw od siebie - potem od innych. Spod Jego ręki wyszło wielu dzisiejszych nauczycieli naszych szkół i dobrych obywateli.

Pan Alojzy Koza urodził się 6 lutego 1925 roku, jako syn Franciszka Kozy i Pelagii z domu Wasik.
Po wojnie wrócił do Kwilcza, zdobył zawód piekarza i pomagał ojcu. Następnie założył własne gospodarstwo rolne, które funkcjonuje do dzisiejszego dnia, prowadzone obecnie przez syna Marka. Najcenniejsza dla Alojzego Kozy była zawsze rodzina. W 1951 roku ożenił się z Krystyną Puk. Wychował trójkę dzieci i doczekał się pięciu wnuków. Jego największą życiową pasją były konie, które długie lata hodował i chętnie dosiadał. Podczas lokalnych uroczystości, czy świąt państwowych, robił prawdziwą furorę, pojawiając się na nich konno, w mundurze wojskowym.
Od 1945 roku był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Kwilczu. Przez ponad 40 lat pełnił obowiązki naczelnika OSP Kwilcz (1952-1995). Był również członkiem Zarządu Oddziału Gminnego Związku OSP oraz komendantem gromadzkim i gminnym. W tym czasie miało miejsce wiele ważnych dla kwileckich strażaków wydarzeń, jak choćby oddanie do użytku remizy w 1952 roku, ufundowanie sztandaru w 1969 roku, wymiana wozów bojowych i ciągłe doposażanie jednostki w nowy sprzęt gaśniczy oraz okrągły jubileusz 50-lecia istnienia jednostki OSP Kwilcz

Pan Zdzisław Piłat urodził się 13 czerwca 1937 roku w Kwilczu.
Druh Zdzisław Piłat był także nauczycielem młodzieży, działającej w środowiskach Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych, przy jednostkach OSP na terenie gminy Kwilcz. Dbał o organizację i przeprowadzanie zawodów sportowo-pożarniczych, które stanowią tradycję ruchu ochotniczych straży pożarnych. Tak, kultywowanie tradycji ruchu strażackiego, udział we wszelkiego rodzaju uroczystościach patriotyczno-religijnych oraz świętach, uroczystościach i wydarzeniach strażackich stanowiły jeden z najważniejszych filarów pracy Komendanta Piłata. Zaangażowanie w sprawy społeczeństwa, związane nie tylko ze strażą pożarną były także bardzo ważne dla Zdzisława Piłata. W latach 1988 - 1990 był Radnym Gminnej Rady Narodowej w Kwilczu.

Pan Józef Sosiński urodził się 1 lutego 1922 r. w Nowej Dąbrowie.
W pracy wielokrotnie nagradzany, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej oraz osiągane wyniki gospodarcze. Od roku 1973 do połowy roku 1974 pełnił funkcję Sekretarza Gminnej Rady Kółek Rolniczych w Kwilczu, a następnie (do sierpnia 1975 r.) pracownik Spółdzielni Kółek Rolniczych w Kwilczu jako specjalista ds. BHP i ppoż. oraz członek Zarządu. Od 1 sierpnia 1975 r. zostaje pracownikiem Urzędu Gminy w Kwilczu najpierw jako samodzielny referent ds. grupy komunalno-drogowo-remontowej oraz prowadzenia magazynu materiałowego, a następnie jako Kierownik Grupy Robót Komunalno-Drogowo-Remontowych przy Urzędzie Gminy w Kwilczu. Na wcześniejszą emeryturę (na mocy porozumienia stron) przechodzi z dniem 31 grudnia 1981 r. po 44 latach pracy zawodowej. W ówczesnych strukturach administracji działa do grudnia 1987 r. jako Radny Gminnej Rady Narodowej w Kwilczu.
Pan Józef Sosiński był także aktywnym działaczem w OSP Kwilcz i w ZG ZOSP Gminy Kwilcz. W 1968 r. wybrany został Prezesem OSP Kwilcz. Czas piastowania stanowiska prezesa zarządu OSP Kwilcz przez druha Józefa Sosińskiego był owocny. Kontynuowano praktykę szkoleń członków jednostki, kształtowania młodego pokolenia strażackiego, brano udział w zawodach pożarniczych, na których odnoszono sukcesy.

Pan Walenty Wyrwał urodził się 2 lutego 1926 roku w Orzeszkowie.
Pan Walenty Wyrwał aktywnie propagował, wspólnie z dyrekcją szkoły i kadrą pedagogiczną, wśród uczniów oszczędzanie w SKO. Z jego inicjatywy do szkół na terenie gminy Kwilcz zostały wprowadzone Szkolne Kasy Oszczędnościowe (SKO), które z roku na rok uzyskiwały coraz lepsze rezultaty w konkursach oszczędzania, by w końcu zająć I miejsce w województwie i w kraju.
Oprócz pracy zawodowej udzielał się także społecznie: przez okres 20 lat był radnym w Kwilczu, wchodził w skład Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej (GRN), a przez 2 lata pełnił funkcję przewodniczącego GRN. Jako radny zabiegał o budowę chodnika z Kwilcza do wsi Orzeszkowo, który został wykonany. Dzięki inicjatywie sołtysa Mościejewa pana Andrzeja Nowaka i przy poparciu pana Walentego Wyrwała w czynie społecznym została pobudowana kostnica. W czasie uczęszczania jego córki Katarzyny do szkoły był przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego przy Szkole Podstawowej w Kwilczu i Technikum Ekonomicznym w Międzychodzie. Za swą ofiarną działalność i otwartość serca został uhonorowany dyplomem „Przyjaciel dzieci".

Pan Marian Bilski urodził się 24 sierpnia 1933 r. w Grabowie n. Prosną.
Pan Marian był człowiekiem pracowitym, a w swej pracy sumiennym. Jego przełożeni oceniali, że wywiązywał się z obowiązków nienagannie. W postępowaniu z chorymi był taktowny, serdeczny, dobroduszny. Pomagał w odzyskaniu zdrowia bardzo uczynnie bez względu na porę dnia, czy nocy. Chętnie służył pomocą naszym mieszkańcom w dostępie do specjalistów i uzyskania świadczeń rentowych. Na pewno w sercach wielu mieszkańców wspominany jest z poważaniem i poszanowaniem dla Jego pracy, jako powołania w służbie drugiemu człowiekowi w tak ważnej kwestii, jak zdrowie pacjentów. Wielu zapewne mogłoby powiedzieć, że przy okazji porad lekarskich interesował się innymi problemami pacjentów i udzielał dobrych rad w ich rozwiązywaniu. Jakże znamiennym jest, że podczas uroczystości pogrzebowych padało stwierdzenie, że brama kościoła nie powinna się domykać z powodu ilości tych wszystkich ludzi, którzy z wdzięczności dla pomocy doktora Bilskiego powinni przyjść Go pożegnać w Jego ostatniej drodze.

Pan Alojzy Spychała urodził się 6 lutego 1920 r. w Zatomiu Starym.
Za swoją sumienną i nienaganną pracę nie tylko na niwie oświaty otrzymał wiele odznaczeń, wyróżnień, medali i dyplomów. Najwyższe odznaczenie jakie posiada to Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Został także odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką za „Zasługi w Rozwoju Banków Spółdzielczych województwa poznańskiego", „Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego", odznaką za „Zasługi dla województwa poznańskiego", Złotą Odznaką ZNP, Medalem Postępu Pedagogicznego, Medalem pamiątkowym w 110 - lecie powołania Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych w Poznaniu 1871 -981, Honorową Odznaką Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Honorową Odznaką powiatu międzychodzkiego, odznaką Polskiego Związku Pszczelarskiego.

Pani Leokadia Kornaszewska urodziła się 13 sierpnia 1881 r. w Chylicach.
rzed II wojną światową prowadziła ochronkę, czyli przedszkole dla dzieci pracowników majątku. Pochodziła z okolic Warszawy, skąd została sprowadzona do Kwilcza przez hrabinę Sobańską-Kwilecką. Była ochroniarką w duchu bł. Edmunda Bojanowskiego – do ochronki chodziły najmłodsze dzieci, których rodzice pracowali w majątku Kwileckich. Musiały mieć ze sobą kubek i jedzenie tj. śniadanie i podwieczorek, a na obiad wracały do domu. Na miejscu dostawały ciepłą kawę lub mleko. Codziennie odbywały się inne zajęcia, np. rysowanie, które rozpoczynało się od stawiania wielu krzyżyków, aby dzieci „wyrobiły” sobie rękę.
Pani Leokadia Kornaszewska troskliwie opiekowała się dziećmi, chodziła w fartuchu z dużymi kieszeniami, w których zawsze miała chusteczki do nosa. Używała małego dzwoneczka i czytała dzieciom bajki z grubej książki. Potrafiła również stawiać bańki, gdy ktoś był chory.